Drzewo światów o Grach Fabularnych Online
Po zebraniu nadesłanych prac i ich ocenie, komisja w składzie grona Mistrzów Gry oceniła wszystkie teksty. Pod uwagę brana była zgodność z tematem, szeroko rozumiana klimatyczność, odniesienia do realiów świata gry, a także styl i poprawność językowa tekstu. Dodatkowo punktowana była też oryginalność pomysłu oraz humor i polot autora.
Jak zapewne widać w grze, KEBAB znowu rozrabia na całego 😉 Oprócz zepsucia domyślnego wyglądu tekstowego, doszła jedna nowość: Pokoje w Karczmie. To nic innego jak prywatne miejsca do rozmów, odgrywania sesji fabularnych itd. Parę informacji na ten temat:
– Pokój można założyć w Karczmie. Kosztuje to 100 sztuk złota.
– Pokoje istnieją przez jeden dzień gry (czyli usuwane są codziennie o godzinie 12).
– Właściciel pokoju może zapraszać innych graczy do niego poprzez link w profilu.
– Każda zaproszona osoba może w dowolnej chwili opuścić pokój poprzez link umieszczony w pokoju.
– Pokoje w odróżnieniu od Karczmy mają kilka dodatkowych opcji jak np własną nazwę czy opis. Ale też nie ma w nich domyślnie Karczmarza czy Barnaby.
W grze Santic pojawiła się nowa wieść dotycząca konkursu. Treść poniżej.
Wyobraź sobie plugawą knajpę o pokrytych błotem schodach, w zacinającym deszczu, z błyskającymi ślepiami latarni, z zapachem rynsztoka i skwaśniałej kapusty. Wyobraź sobie gwarny suk, kardamon i korzenne aromaty w upalnym południu. Stary młyn, w którego nieruchome koło wplątały się uschłe wodorosty. Kryjówkę przemytników wśród skał. Laboratorium alchemika. Starą latarnię morską nieopodal rybackiej wioski. Wyobraź sobie cokolwiek…
…i opisz.
Pierwszy nieśmiały płatek śniegu zawirował w podmuchach porywistego wiatru, okrążył pałacową wieżyczkę, zajrzał w okno królewskiej sypialni po czym spadł prosto na nos roześmianej dziewczynki bawiącej się w ogrodach topniejąc w srebrzystą kropelkę. Rox pisnęła w zachwycie, śnieg nareszcie Święta Narodzin Świata będą okraszone białym puchem, puściła się biegiem przez pałacowe korytarze stukając pantofelkami po marmurowych posadzkach.
-Ciociu, ciociu, śnieg pada! – wykrzyczała z trudem łapiąc powietrze po dzikiej galopadzie po schodach. Oderwana od pracy elfka uśmiechnęła się do niej ciepło,
-W takim razie kochanie już czas…
Vallheru od reaktywacji rozwija się bardzo szybko. Pojawiła się w silniku nowa opcja dla Rzemieślników – Cześnik.
Jest to, miejsce, gdzie Rzemieślnicy mogą znaleźć jakieś zadania dla siebie. Parę uwag do obecnej wersji budynku:
– Budynek dostępny jest tylko dla Rzemieślników
– Zadania pojawiają się jedno na reset
– Samo zadanie zależy od najwyższej umiejętności rzemieślniczej postaci. Na przykład: ktoś kto zajmuje się głównie hutnictwem, dostanie zadanie związane z wytapianiem sztabek.
– Dodatkowo, zadanie zależy również od poziomu postaci, jej stanu posiadania (chodzi między innymi o plany, poziom huty itp). Tak więc teoretycznie każdy powinien dostać inne zadanie.
Osiemnasty Lotesse – tego dnia wszystko zdawało się być w pełni dopracowanym. Nawet pogoda zdawała się dopisywać, jakby w celu uświetnienia tego i tak wspaniałego dnia. Delikatny, ciepły wiatr uprzyjemniał mieszkańcom ten dzień, słońce przygrzewało. Nie było gorąco, pogodę można było raczej nazwać ciepłą, umiarkowaną. Na niebie widać było nieco białych chmur, jednakże nie sposób było dostrzec w nich jakiegokolwiek zagrożenia deszczem. Stąd też organizatorzy uroczystości nie mogli martwić się potencjalnymi problemami w trakcie tego, co przygotowano. A przygotowano wiele.
Pomimo późnej jesieni dzisiaj słońce rozgrzewało nie tylko dachy kamienic, ale i małego niziołka, który swym kaczym krokiem w towarzystwie trzech rycerzy przemierzał rynek. Zagadał do przekupki sprzedającej jabłka, zatrzymał się przy fonatnnie by wrzucić monetę z życzeniem by koncem końców dotrzeć do podwyższenia gdzie miał ogłosić nową wieść. Wiaderko podstawił mu jeden z ochroniarzy, które już kilkakrotnie idealnie służyło mu jako podwyższenie. Nim na swe gardło rzucił zaklęcie, nim jego głos rozbrzmiał donośnie pośród budynków okalających rynek, zaczekał, by Ci, którzy znaleźli się niedaleko, zdążyli podejść i nie uronić choćby jednego słowa.
– Drodzy Mieszkańcy!
W związku z nadchodzącymi małymi krokami, wielkimi zmianami, nasze drogie Władczynie proszą Was o pomoc. Powstanje właśnie miejsce, które nazwane będzie Aleją Zasłużonych.
Vallheru jest silnikiem, którego nie trzeba chyba nikomu przedstawiać. Jest to projekt bez, którego wiele gier by nie powstało a kto wie czy jakiekolwiek by powstały i rozwinęły się do dzisiejszych rozmiarów. Vallheru głównie tworzył Thindil (pomagali mu sami gracze oryginalnego Vall rzucając pomysły i wyłapując błędy), który kilka lat temu zarzucił pracę nad nim i odszedł. Po tym wydarzeniu projekt podupadł, rozwijany był jako oddzielne forki przez administratorów Santic oraz Orodlin, które jednak nigdy nie zdobyły takiej popularności jak oryginalny Vallheru.
I teraz po kilku latach Thindil powrócił by podjąć się dalszej pracy nad projektem. Nawet została już wydana wersja 1.4 Vallheru, a strona vallheru.net odżyła ponownie 😉 Dla ludzi tworzących gry na silniku Vallheru nie mogło być lepszej wiadomości.