[Gruzowisko] Recenzja gry

W natłoku gier ze świata hight fantasy już zapomnieliśmy, że gry TGF mogą dotyczyć każdego innego typu fantasy. Gruzowisko postanowiło wyłamać się ze schematu i stworzyć własny, na podobę steampunkowego świat. Pomysł jest bardzo silną stroną tego projektu, zwłaszcza, że przypomina trochę znane zapewne wszystkim gry jak Arcanum czy Thief. Gruzowisko jest napędzane silnikiem Vallheru, który przeszedł dość gruntowną przebudowę zwłaszcza pod kątem fabularnych możliwości. Ale od początku.

Bardzo podoba mi się logo gry, w którym zwrócono uwagę na fakt iż Gruzowisko jest grą fabularną, to na pewno bardzo pomaga potencjalnym graczom określić z czym mają do czynienia i czy warto zaczynać zabawę. W każdym razie gra bardzo wyraźnie stawia na fabularną stronę rozgrywki co widać od razu po zalogowaniu. Menu gry praktycznie dotyczy tylko fabularnej gry. Znajdziemy tam takie informacje jak: Wieści, ogłoszenia, plotki i codzienniki (czyli sesje fabularne, tutaj tylko dodam że nazwę na określenie miejsca sesji codziennik wydumano wiele lat temu na KF, tylko jeszcze wtedy miało to troszkę inne przeznaczenie). W Karcie Postaci zwanej Statystykami nie odnajdziemy jednak statystyk znanych z innych gier, a jedynie informacje określające naszą postać fabularnie. Nie uświadczymy też poziomu postaci. Kolejna opcja menu to Metryka. Znajdziemy tam opcje konta gdzie zmienić można avatar, opis, profil itp. Do tego możemy tam też opisać ruchomości oraz umiejętności/statystyki naszej postaci, przy czym sam opis jest podzielony na dwie części, do wglądu dla wszystkich i tylko dla MG.
Bardzo dobrym pomysłem było umieszczenie w menu, w eksponowanym miejscu linku do gruzopedii, która bardzo się przyda podczas rozgrywki. Zbyt często w grach TGF nie jest stosowane tego typu ułatwienie a przecież łatwy dostęp do fabularnego kontentu to powinna być podstawa. Następnie mamy jeszcze trzy standardowe opcje w menu czyli Pocztę, Dziennik i Zapiski (notatnik). Poczta otrzymała kilka niestandardowych opcji jak powiększanie, pomniejszanie pola edycji oraz możliwość wybrania czy wiadomość jest offtopem czy dotyczy sesji.

To tyle jeśli idzie o główne menu. W bocznym menu znajdziemy jeszcze opcje takie jak Rodziny, Frakcje, Mapa i Prawo, a oprócz tego link do forum i pomocy. Akurat nie było mi dane skorzystać z tych opcji więc nie mogę wiele na ich temat napisać. Jedynie mogłem zajrzeć do mapy, która jest bardzo ładnie wykonana, przypomina trochę mapę (jeśli chodzi o zasadę działania), która byłą w Cerelain.

Bardzo ciekawił mnie system prowadzenia sesji i jej rozgrywania ale niestety w chwili pisania tej recenzji jeszcze żadnej nikt nie prowadził. Po rejestracji nasza ranga to Chłop, aby przejść wyżej musimy stworzyć profil fabularny, wypełnić Metrykę zgodnie z zasadami (które obecnie z tego co zauważyłem jeszcze się kształtują).

W sumie grę oceniam bardzo pozytywnie, mimo iż jest to dopiero wersja alfa. Na pewno z czasem wiele elementów się rozwinie czy to z inicjatywy administracji czy dzięki wołaniu graczy. Jedyny w sumie mankament jaki zauważyłem to brak sprawdzania czy mamy pocztę lub powiadomienie (które mają bardzo ładne animacje) bez przeładowania strony. Jednak taka opcja jest bardzo przydatna zwłaszcza w grze fabularnej gdzie sesje prowadzi się na poczcie.
Mimo braku opcji typowo mechanicznych gra ma bardzo dużo do zaoferowania, wykreowany świat wciąga a zasady gry są bardzo elastyczne. W sumie teraz tylko wyczekiwać na otwarcie jakiejś dużej fabuły i można się zanurzyć w rozgrywce. Oczywiście zanim zaczniecie grę polecam lekturę gruzopedii. Jest tam praktycznie wszystko opisane poczynając od tego jak wygląda system walki w sesji po najmniejszy element świata.

W sumie to tyle. Grę na pewno można polecić fanom steampunka, ale też ci od klasycznego fantasy znajdą tam coś dla siebie (zwłaszcza, że zestaw ras w grze jest dość klasyczny, wyjątkami są Skrzydlaci i Skażeni).